ماه ربیع الاول ماه شادی و خرسندی مسلمانان؛ اما چگونه می توان فراموش نمود که چند روز قبل آن، شهادت جانسوز پیامبر اعظم حضرت محمّد(ص) اتفاق افتاد، چگونه می توان فراموش نمود که ماه ربیع الاول تازه آغازی بر مصیبتهای اهل بیت رسالت علیهم السلام بود. امسال دوشنبه 28 صفر 1438مصادف با دوشنبه 28 صفر 11 هجری گردید. اگر چه هیچ مصیبتی مانند مصیبت عاشورا نمی شود و پیامبر عظیم الشأن اسلام هم برای آن روز گریستند اما مصیبت از دست دادن اشرف مخلوقات عالم با مظلومیّتی فوق تصور مصیبتی مضاعف و جانسوز است که اگر انسان به ژرفای آن برسد و بخاطر آن دوشنبه غمبار از غصّه دق نماید حق دارد. پیامبر رحمتی که اینقدر برای امت غمخواری نمود. اما عده ای به ظاهر مسلمان دائم اسبات اذیّت و آزار آن حضرت بودند و دلهای سنگ آنها حتی اعتنایی به آن لحظات آخر عمر حضرت نداشت. از توطئه به قتل رساندن حضرت در مسیر بازگشت تبوک تا توطئه مشابه در مسیر بازگشت از حجة الوداع. از به فراموشی سپردن حادثه عظیم غدیر خم در نصب امامت که چند صباحی بیشتر از آن نگذشته بود تا نپیوستن به جیش اسامه تا آنجا که حضرت مجبور شدند با آن حال بیماری به مسجد بیایند و لعنت کنند برکسانی که مانع حرکت لشکر اسامه می شوند و باز سستی و کارشکنی از سوی عده ای از خواص برای کندی حرکت لشکر اسامه!!

تا یوم الخمیس آن روز پنجشنبه قبل از شهادت که پیامبر اسلام(ص) در بستر بیماری که فرمودند: کاغذ و دواتی بیاورید تا چیزی برای شما بنویسم تا هیچگاه گمراه نشوید. این آخرین فرمان و خواسته ای بود که پیامبر خدا از خواص امت نمودند و همانها که همیشه نظر خود را بدون توجه به اولین آیه شریفه سوره حجرات مقدم بر خدا و رسول می داشتند اختلاف کرده و نگذاشتند و آن یکی به پشت گرمی باند و جریانی که داشت جسارتی نیز به حضرت نمود که در منابع اهل سنت چون صحیح بخاری نامش هم آمده و اگر مسلمانها بخاطر آن نافرمانی و جسارتی که در یوم الخمیس به حضرت شد هر روز و شب خون گریه کنند حق دارند و آن شد که نباید می شد و بیش از 1400 سال است که جهان اسلام از این حرمت شکنی و سنگ بنای انحراف می سوزد و می سازد تا آنجا که امروز عده ای از همان قماش به ظاهر مسلمان که نظر خود را مقدم بر خدا و رسول می دانند به نام پیامبر رحمت و به اسم اسلام و بدون توجه به دستورات و آیات الهی با فجیع ترین وضع مسلمانان را سر می برند یا می سوزانند یا در انفجارهای مهیب و کور جمع کثیری از کوچک و بزرگ را را به قتل می رسانند. از طرفی عده ای دیگر به نام مسلمان شیعه که نظر خود را مقدم بر خدا و رسول و ولیّ فقیه که در عصر غیبت در جایگاه هدایت و رهبری امت اسلامی منصوب است می دانند، بدون توجه به آیاتی از قرآن چون سوره 9 آیه 12 ؛ سوره 25 آیه 52 ؛ سوره 5 آیه 51 ؛ سوره 4 آیه 144 و .. با عنوان اسلام رحمانی در برابر کفار سر تعظیم فرود می آورند و شیطان بزرگ را کدخدای جهان معرفی و برای رسیدن به کدخدا چوب حراج به آبرو و حیثیّت اسلام و ملت ایران و منافع ملی می زنند و ما هم غالباً یا تماشاچی شده ایم و عده ای هم حامی و متشکر!!

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا